مجله اینترنتی گپ مپ

در تاریخ ۴ مهر ماه ۱۳۶۲ او افسر ارشد (فرمانده؟) در مقر کنترل سیستم‌های رادار ماهواره ای و فرماندهی فاز یکم تاسیسات موشکی روسیه در ۵۰ کیلومتری مسکو واقع در سرپوخوف بود. او یکباره متوجه می‌شود که رایانه‌ها گزارش حمله یک موشک اتمی آمریکایی را روی صفحه آورده‌اند. استانیسلاو پتروف با تعجب فکر می‌کند، این امر ممکن نیست که آمریکا با یک موشک به روسیه حمله کند. پس از چند دقیقه پرش موشک دوم، سوم، چهارم و پنجم گزارش می‌شود. افسر کارکشته باز هم با تسلط به اعصاب خود باور نمی‌کند که حمله‌ای در کار باشد و «دکمه قرمز» را نمی‌فشارد که در حقیقت عامل یک سلسله عملیات زنجیره‌ای ضد حمله در کاخ کرملین می‌شد. پتروف می‌گوید: در آن لحظه‌ها با یک چشم میهن خود را می‌دیدم که با خاک یکسان شده و با چشم دیگر دنیایی را که دیگر جانداری روی آن نیست.

چندی بعد بدست آمد که نرم‌افزار ماهواره‌های روسی اشتباه بزرگی می‌کنند و بازتاب یا شکستن نور خورشید را پس از برخورد با ابر‌های سفید، برابر الگوی نور دریافتی پس از برخاستن موشک‌های مجهز به کلاهک اتمی تعبیر کرده و اشتباهاً حمله موشکی گزارش می‌کنند. عامل این پیش‌آمد ماهواره‌های روسی، از رده «کاسموس ۱۳۸۲» شناخته شدند که پایگاه موشکی نیروی هوایی آمریکا، به نام «Malmstrom Air Force Base»، واقع در مونتانا را رصد کرده بودند.

در رابطه با سرنوشت استانیسلاو پتروف گفته‌های متفاوت هست. برخی می‌گویند که او نه تشویق و نه تنبیه شد و برخی دیگر حکایت از این دارند که او سخت تنبیه شد چون طبق دستورهای نظامی عمل نکرده بود. او پس از یک سال بازنشست شد ولی پس از چندی به عنوان خدمه غیر نظامی به پایگاه خود بازگشت. او سالها بعد به بهانه «دلایل دیگری» بخاطر شجاعتش مورد تشویق قرارگرفت. عمل انسان دوستانه استانیسلاو پتروف تا سال ۱۹۹۸ مخفی نگهداشته شد. سازمان «Association of World Citizens» واقع در سانفرانسیسکو در سال ۲۰۰۴ نشان «World Citizen Award» را به همراه ۱۰۰۰ دلار در مسکو به پتروف اهداء کرد. در سال ۲۰۰۶ این مراسم در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک تکرار شد.